Desculpe que non me levante, senhora

Benvid@s amig@s a un blog que adopta unha óptica transgresora dende un pasotismo que non é tal.

Da medida das cousas

Ti dís: Galicia é ben pequena. Eu dígoche: Galicia é un mundo.
Do grandor do teu esprito depende de todo.

Si o teu pesar é fondo, a túa terra, pra tí, non terá cabo, nela estará o mundo.
Si o teu pensar se detén na codia das cousas, non digas tampuco: Galicia é ben pequena; és tí, que endexamáis poderás concebir nada grande.

segunda-feira, 19 de julho de 2010

A Función 4

DAME UNHA APERTA, quería berrar a súa alma muda pola indiferenza.
Os minutos pasaban, minutos que a ela lle parecían unha noite e unha mañá enteiras, pero que só eran minutos.
E outra vez, outra vez el volveu aparecer en escea. Ela, xa rota pola dor da indiferenza, non daba articulado palabra. Bueno, respondía con ollos inundados de bágoas. A pesares disto, ela seguía esperando pola aperta.
Cando chegaría, cando?.......-e a función continuaba-
Dixit en

Nenhum comentário:

Postar um comentário

Assinar: Postar comentários (Atom)